Sigríður Kristín Óladóttir

25.2.05

Coesfeld

Ferðin gekk mjög vel í gær. Flugið var alveg á áætlun og Helga kom 1/2 tíma eftir að við vorum komin út með töskuna, svo var brunað af stað til Þýskalands. Við stoppuðum í sjoppu og það fengum við okkur eina pylsu sem líktist kálfabjúga bæði hvað varðar stærð og bragð. Við vorum komin hingað til Coesfeld um klukkan 16:00 þannig að við vorum aðeins um 2 tíma á leiðinni. Þar tóku feðginin á móti okkur með nýbakaða kirsuberjatertu og kaffi, mjög gott hjá þeim.

Nína er ennþá lasin og í morgun fór Alex með hana í rannsókn til Münster vegna flogaveikinnar. Það kom í ljós að hún er alveg hætt að fá flog, fint það.

Úti er snjór og afar fallegt veður. Óli, ég fór í bakaríið í morgun og keypti m.a. Kürbiskernbrötchen, ég varð að segja það. Konan í bakaríinu svaraði þessu með mjög langri setningu sem ég skildi ekki. Ég varð þá að segja að ég skildi ekki þýsku, sem kom afgreiðslustúlkunni vissulega á óvart eftir fullkomna þýsku í byrjun. Sorry
Jesús hann tengdasonur minn er alveg....... Allt í einu fór hann að skrifa hér inná bloggið hjá mér niðri í stofu og ég hélt að ég væri alveg búin að tapa mér, úps...
En konan í bakaríinu var bara að spyrja hvort ég þyrfti stóran eða lítin poka.

Annars er allt voða skemmtilegt og við Helga og Atli erum að fara til Münster á eftir. Helga fer í skólann og við kíkjum á bæinn. Ekki meira í dag.

23.2.05

Vetrarfrí til Þýskalands

Bara ein lína eða svo til að segja ykkur að ég hlakka svo til helgarinnar. Í fyrramálið skellum við Atli okkur til Amsterdam og svo til Þýskalands. Helga ætlar að sækja okkur þangað, þ.e.a.s. ef fært verður. Það vill nefnilega þannig til að allt er á kafi í snjó í Þýskalandi, en aftur á móti er alautt hér hjá okkur og hálfgert vorveður. Það fannst okkur Þórði í pottinum áðan.

Ég fæ að vinna af mér þá tíma sem ég sleppi í kennslunni og það er alveg frábært. Morgunstundin í skólanum í morgun heppnaðist afar vel, hún var lífleg og skemmtileg.

Varðandi Reynigrundina, þá fengu þau einn frestinn enn. Að þessu sinni vildi dómarinn ekki dæma í málinu af því að lögfræðingur þeirra hafði sagt sig frá málinu og þau voru ekki búin að útvega sér annan. Nú fengu þau frest til 1. mars til að fá sér lögfræðing, ef það gengur ekki, mun dómarinn samt dæma í málinu og þá er hægt að fara í framhaldsaðgerðir, væntanlega fara í útburð. Hvernig getur fólk verið svona sinnulaust? Þetta er alveg óskiljanlegt!!!

En, við leggjum í hann eldsnemma í fyrramálið, gaman gaman.

15.2.05

Dalalæður og Dalakútar !

Smart, ekki satt? Já "dalalæður" nefnast konur sem búa í Mosfellsdalnum og "dalakútar" eru þá karlar þeirra eða líklega allir karlar í dalnum. Hvað haldið þið að afkvæmin séu svo nefnd? Jú, afkvæmi þeirra eru nefnilega kallaðir grislíngar, skemmtilegt þetta.
Við skólasystur fórum sem sagt í boð til frú Guðrúnar (og Vals frænda míns)að Minna-Mosfelli á laugardaginn var. Þetta var frábært boð og höfðinglegar móttökur eins og venjan er á þeim bæ. Við mættum klukkan 12 og fengum þá þessa fínu fiskisúpu og nýbakað brauð, við gátum valið um rauðan, hvítan, eða tæran vökva í glösin með súpunni.

Eftir matinn fórum við svo að Gljúfrasteini og skoðuðum húsið, er þetta ekki orðið safn? Við vorum íklæddar saumuðum tauskóhlífum og vopnaðar geislaspilara þar sem hlustað var á skemmtilega lýsingu Þorsteins Joð á húsi, lifnaðarháttum íbúa þess, innbúi og fleiru. Þau Halldór og Auður kona hans komu líka með innlegg á geisladiskinn.
Mér finnst einhvern veginn að Auður hafi haft ansi mörg hlutverk, hún var m.a. ritari Halldórs, móttökustjóri, ráðskona, vinnukona (reyndar með aðstoðarstúlku), móðir barna hans (a.m.k. hluta þeirra) og þar af leiðandi hjásvæfa hans svo eitthvað sé nefnt. Þau sváfu ekki í sama herbergi og mikill munur var á svefnherbergjum þeirra, sem segir manni ýmislegt, ekki satt?

Hún Gunna eða frú Guðrún er sérfræðingur í mataræði nóbelsskáldsins og má segja að þemað hjá henni hafi að miklu leyti verið matur og eða kaffibrauð að hætti skáldsins. Við fengum sem sagt, biskmark og kóngabrjóstsykur meðan á skoðunarferð um Gljúfrastein stóð, en þetta var uppáhaldssælgæti hans. Við gengum svo frá Gljúfrasteini að Minna-Mosfelli og var áð á leiðinni. Þess má geta að við gengum þetta í stórhríð og kulda, en við fengum brjóstbirtu þar sem áð var. Þau hjón höfðu merkt girðingu eða hestastaur með rauðri slaufu og úr henni var spotti inní rjóður og við endann á spottanum var rauður bakpoki. Í pokanum var Gammel dansk, Stroh, staup, harðfiskur, súkkulaði, rúsínur og hnetur. Við supum á og borðuðum góðgætið áður en haldið var áfram í vinnustofu listakonunnar Þóru (veit ekki hvers dóttir). Þar skoðuðum við drottninguna hennar Gunnu, sem var auðvitað glæsileg og bíður eftir að Valur flytji hana heim að Minna- Mosfelli þar sem kóngurinn bíður hennar.
Svo héldum við heim til hjónanna og fengum þar uppáhaldskaffibrauð Halldórs. Borðið svignaði undan flatkökum með hangikjeti, nýbökuðum pönnukökum með sultu, sykri og rjóma, kleinum og sandköku. Það má eiginlega segja að við hefðum verið borðandi allan daginn og aldrei slegið slöku við. Takk fyrir mig!!

Við, þ.e. krakkarnir og ég höfum verið hálfslöpp í blogginu að undanförnu. Æææiii, ætli það sé ekki bara svona mikið að gera hjá öllum, eða bara leti. Óli og Helga eru farin að vinna, Óli með skólanum hjá Tómstundaráði R.víkur og Helga byrjuð að vinna við heimahjúkrun. Þóra á fullu í skólanum eins og Óli og reyndar við öll. Atli er í einum áfanga í íslensku, þá er bara einn eftir í stúdentsprófið, Helga að læra smáskammtalækningar og ég í lokaverkefninu.

Ég var að kaupa miða fyrir okkur Atla til Amsterdam, förum út þann 24.02. og heim á sunnudaginn, gaman gaman. Við tökum svo lest frá Amsterdam til Helgu og fjölskyldu í Þýskalandi. Ég er búin að fá E- miðann, en þetta var punktatilboð sem ég gat ekki látið framhjá mér fara.

Eitt að lokum, ég fékk mail frá lögfræðingi mínum þar sem hann svarar lögfræðingi þeirra sem keyptu Reynigrundina. Lögfræðingurinn bað um stuttan viðbótarfrest að beiðni þeirra, þannig að þeim gefist lokatækifæri til að gera skuldina upp.
Jón svarar beiðnina svona; Umbj. minn er því miður ekki reiðubúinn að veita viðbótarfrest í neðangreindu máli. Þegar er margsinnis búið að veita slíka fresti. Vonandi fer eitthvað að gerast í framhaldi af þessu, segi ég nú bara.

9.2.05

Rokkpása

Já Þóra mín, ég hef ekkert "Rokkað" í háa herrans tíð. Það hefur verið svo mikið að gera í samkvæmislífinu hjá mér í rúma viku að ég hef ekki gefið mér tíma til að Rokka. Það, að kalla það athæfi að blogga, að Rokka, kemur til vegna saklauss mismælis, en á vissulega vel við í þessari fjölskyldu Rokkarans og systkina hans og Mömmu rokk.

Já við Þórður skelltum okkur í Iðnó fyrir rúmri viku og fengum smá tilsögn í argentínskum tangó og hlustuðum á Tangósveit Lýðveldisins, sem er, bæðövei frábær hljómsveit. Finnst ykkur þetta ekki smart lýsing sem finna má á heimasíðu Tangófélagsins?
Tangó er viðleitni kynjanna til að finna hvort annað í faðmlagi, leið til að vera saman og eiga samskipti, þar sem hann finnur karlmennsku sína og hún kvenleika sinn íkjulaust. Hún nýtur þess að fylgja honum í dansinum og hann að leiða hana. Seiðandi tónlistin hvetur þau áfram og getur verið bæði hröð og hæg, tregafull og glettin.

Línudans var dansaður á fimmtudagskvöldið og líka á föstudagskvöldið ásamt öðrum tegundum danslistar á þorrablóti starfsfólks Brekkubæjarskóla sem haldið var í Miðgarði 5.jan. Þorrablótið var skemmtilegt eins og vaninn er, þegar við í skólanum komum saman. Við eigum sem sagt ekki í neinum vandræðum með að skemmta okkur þrátt fyrir það, að rörsýnin er svo þröng hjá okkur að alveg eins væri hægt að tala við vegginn eins og okkur. Þetta skrifaði móðir eins nemenda í skólanum í bloggið sitt.

Hætti núna, meira seinna.