Takk fyrir mig Valli minn, alltaf jafn sætur við stóru systur og til hamingju með daginn konur.

Ég skil nú ekkert í af hverju börnin mín eru að gagnrýna mig fyrir að skrifa lítið í bloggið mitt, en ég skrifa bara þegar ég hef eitthvað til að segja frá. Hvernig er með þig Þóra mín, hvenær ætlar þú að byrja að blogga? Óli er alveg óstöðvandi, er með heilu ritsmíðarnar og hann og Helga (og Þóra) eru svo fljót að skrifa að það er ekki eðlilegt, hvað eruð þið með mörg orð á mín 300 eða hvað?

Við Jóhanna vorum glæsilegar þegar við fórum til Hafnarfjarðar að taka upp fyrir hljóðskúptúrinn hjá Stefáni Jökuls. Báðar að taka upp videomynd í fyrsta skipti. Fengum þá snilldarhugmynd að taka upp hljóð þegar trillurnar koma að landi, en það sást engin hreyfing á sjónum, engin trilla eða bátur. Við ákváðum þá að taka upp hávaðann í mávunum, en þá fannst okkur þeir þagna alveg en sendu okkur samt smá blauta sendingu!!

Ég hef t.d. ekki enn getað skrifað um aksturinn í Englandi þ.e.a.s. leiðina til baka til Stansted frá Oxford. Hvernig getur maður sagt frá því þegar einhver ökumaður var nærri búinn að keyra á konu sem var á gangi uppá gangstétt í miðri borg? Bara af því að hann fann ekki bakkgírinn á bílnum. Eða að villast á Stansted eftir keyrslu á sveitavegum í gegnum óteljandi þorp og bæi og enn fleiri hringtorg.