Ég ætla að skrifa nokkrar línur í dag aðallega til að óska Nínu til hamingju með frábæran árangur í skólanum.
Nína mín til hamingju!!



Hún hringdi í mig í morgun þegar hún kom heim úr skólanum með einkunnirnar sínar og sagði:
Amma, ég kemst í þriðja bekk!
En ekki eitt einasta orð um það að hún var með mjög háar einkunnir og góða umsögn.
Það voru nefnilega ekki allir í bekknum hennar sem komust áfram, þrjú bekkjarsystkini hennar þurfa að fara aftur í annan bekk og grétu í skólanum þegar þau skoðuðu vitnisburðinn sinn. Hugsið ykkur, 8 ára gömul börn, þvílík sorg hjá þeim og ef til vill ekki skrítið þótt Þóra mín hafi tárast þegar Nína sagði frá þessu. Maður veltir fyrir sér hversu mikill munur er á kröfum sem gerðar eru í skólum hinna ýmsu landa, en svona er þetta í Þýskalandi.

Svo verður gaman að fylgjast með hver útkoman verður í sambandi við tréð sem Nína og þrjár vinkonur hennar skemmdu. Það á að halda fund í dag með foreldrum stúlknanna, skólastjóranum, umsjónakennaranum og húsverði til að ákveða, hvað á ég að segja, refsinguna?

Skemmdirnar voru þær, að stelpurnar brutu eina smágrein af tré á skólalóðinni, þetta sást varla nema eftir því væri leitað. Helga sagði að það skilur enginn í því hversu mikið mál er gert úr þessu og er meðhöndlað eins og stórkostlegt sakamál!!
Stelpurnar eru búnar að biðjast afsökunar og hafa örugglega dregið þann lærdóm af þessu að bera virðingu fyrir trjám og öðrum gróðri.

Þóra þurfti að láta skera af sér blöðrur í gær , sem líklega eru eftir skordýrabit og vonandi lagast það fljótlega. Ég er farin að hlakka mikið til að fá stelpurnar mínar heim. Þóra er hætt að vinna í Englandi og er sem sagt í fríi hjá Helgu og fjölskyldu núna, hún kemur heim næsta miðvikudag, svo koma mæðgurnar í heimsókn 8. ágúst og verða hér í tvær vikur.